Nie mijam – poezja 6A

Uczniowie z klasy 6a stworzyli wiersze inspirowane utworem Czesława Janczarskiego ,,Nie mijam”. Zachęcam do zapoznania się poniższymi tekstami.

 

Wiersze 6a

Agata Misiurek

Nie mijam zgubionego ptaszka,

Połamanego drzewa nie mijam

I skrzywdzonego człowieka

Ani pożaru lasu.

 

Dawid Dudziak

Nie mijam człowieka bezdomnego,

Nie mijam złamanego kwiatka,

Wycieńczonego ptaka ze sobą niosę, psa bez nogi,

Gałąź przywiązuję do drzewa,

Starszej osobie pomogę się podnieść.

 

Gabriela Wawrzyniak

Nie mijam smutnych ludzi, którzy o pomoc wołają

I być może na kogoś czekają.

Nie mijam na ulicy głodnego psiaka, daję mu ulubiony przysmak.

Nie mijam jerzyka, co sam na ulicy siedzi,

Przenoszę go na trawę, niech rodzinę swą śledzi.

Nie mijam babci, która zakupy niesie,

Zaniosę jej torby do góry, niech oszczędza swe ręce.

 

 

Jan Łepski

Nie mijam bezdomnego,

Rannego człowieka nie mijam

Ani pytającego o drogę.

Nie mijam psa, który zabłądził,

Znalezione kamyki odnoszę do domu,

Nad pięknem przyrody się schylam.

 

Kinga Kaźmierska

Nie mijam w potrzebie człowieka,

Staruszki, która na odwiedziny czeka,

I dziecka, które zgubiło się w parku

Ani wystraszonego zajączka, który chowa się w zakamarku.

Nie mijam wróbla głodnego zimą,

Uwolnię pszczołę, która zaplątała się pajęczyną,

Różę usychającą podleję.

 

Kacper Dudziec

Nie mijam nikogo skrzywdzonego

I tego co prosi o pomoc,

Lecz częstuję dobrym słowem,

A także pomagam mu się podnieść.

Nie mijam smutnych twarzy obojętnie

I tych co płaczą również,

Ale uśmiecham się do nich,

Tak jak tylko umiem pogodnie.

 

 

Agata Andrzejewska

Nie mijam płaczu żywego.

Serca złamanego nie mijam

I z klasy rówieśników samotnych.

Wzruszę się, gdy smutne słowa padną.

Krzywdzących ludzi odsyłam w kąt.

 

Oliwia Zdrojewska

Nie mijam potrzebującego psa zostawionego na polu.

Nie mijam ludzi w potrzebie.

Inni wystawiają na los samotny tych najbardziej skrzywdzonych.

Nie potrafią współczuć, to jest im nieznane.

 

Krzysztof Kościński

Nie mijam jesieni,

Gdy w parku drzewa pozłaca

I klucz ptaków daleko zabiera.

Nie mijam zimy,

Gdy śniegiem świat przykryje

I bałwana co nos gdzieś zgubił.

Nie mijam wiosny,

Gdy bocianów klekot na łące słyszę

I brzęk pszczół nad kwiatów zapachem.

Nie mijam lata,

Co słońcem rozgrzewa,

Gdy wakacji czas nadchodzi.

 

Beata Kulesza – nauczyciel języka polskiego

Udostępnij